ابوالفضل قاسمی ( رئیس اداره ورزش و جوانان ابرکوه ) در همایش جوانان شهرستان ابرکوه به مناسبت ایام‌الله دهه فجر چنین اظهار داشت : « برای صحبت در مورد جوانان نمی توان تنها به چنین جلساتی اکتفا کرد و هدف این جلسات تنها زدن جرقه ای برای آشنایی این قشر با مسئولان و همچنین آشنایی مسئولان با مطالبات جوانان است . در سال جاری ورزشکاران ابرکوه با وجود تمام مشکلات ، در ورزش‌های رزمی و 11 رشته دیگر، 23 مدال از المپیاد دارالعباده به ارمغان آوردند . در شنا همیشه جزو سه تیم برتر استان بوده ایم ، در فوتسال قهرمان بلا منازع استان و نماینده در بازی های کشوری هستیم . این موفقیت ها تنها به واسطه همت و تلاش جوانان شایسته شهرستان به دست آمده است، چرا که بودجه های نا چیز این اداره به هیچ وجه پاسخگوی ورزش شهرستان نیست و تنها علاقه و پشتکار ورزشکاران کارها را جلو می برد . اکنون زیرساخت‌ها برای جهش کشوری ورزش ابرکوه فراهم شده و این همت مسئولان است که می تواند یاری رسان ورزشکاران شهرستان باشد » .
اما گروهی از جوانان دلسوزشهرستان ابرکوه در این جلسه متنی به شرح ذیل قرائت نمودند :
اغلب ورزشکاران شهرستان « ابرکوه » در استان یزد ، در روزهای نه چندان دور در رده بندی برترین ها ، قرار داشتند اما متاسفانه امروزه و به دلائل مختلفی این شهرستان در ورزش قهرمانی ” حرفی برای گفتن ” ندارد . جمعیت این شهرستان قریب به 50 هزار نفر است که بیش از 70 درصد از آن در گروه سنی 15 تا 55 سال قرار دارند . این گروه سنی که از آنها به عنوان جمعیت فعال یاد می شود را می توان در موضوع ورزش عمومی گنجانید . گفتنی است از این تعداد ، کمتر از 3 هزار نفر جزء ورزشکاران سازمان یافته می باشند ، که با توجه به آمار منتشر شده ، بیشتر آنها در رشته های کشتی ، فوتبال ، والیبال و … در حال فعالیت می باشند .
بررسی انجام شده بر روی نتایج کسب شده بر روی ورزشکاران ابرکوهی ، بیانگر قرار گرفتن این شهرستان مستعد در سراشیبی بسیار تند نزولی می باشد ، که بررسی دقیق تر چند رشته مطرح ورزشی ، تاییدی بر این موضوع است :
ورزش کشتی : در گذشته های نه چندان دور ، نام پرآوازه ابرکوه در کشتی استان ” لرزه ” بر اندام حریفان می انداخت تا جایی که اکثر کشتی گیران شهرستان های دیگر استان اذعان داشته و دارند که با وجود کشتی گیران ابرکوهی ، آنها ناچارند برای مقام های دومی تلاش کنند . امـا چه چیزی دلیل این همه ضعف است ؟ آیا به چیزی جز بی برنامگی و سوء مدیریت می توان اندیشید ؟
در این بین پرسش هایی مطرح است :
1- آیا مدیریت ورزش شهرستان از مشکلات هیات و کشتی گیران آگاهی دارد و آیا به آنها سرکشی می کند ؟ ( سرکشی از وضعیت سالن های تمرین ، سطح مربیان و … )
2- آیا مدیریت ورزش شهرستان از ملاک های ارزیابی آگاهی دارند و برای شاخص های این ارزیابی (از جمله حضور در مسابقات استان ، مسابقات لیگ ، کلاس داوری ، کلاس مربیگری ، اعزام تیم ، نتایج کشوری ، قهرمان ملی ، برگزاری اردو ، مدال بین المللی ، مدال کشوری و … ) چه برنامه ای برای ارائه به افکار عمومی داشته اند ؟
3- آیا لازم نیست به جای ذکر عوامل کلی و مبهمی همچون کم کاری و از زیر کار دررفتن کشتی گیران ، نبود انگیزه ، گلایه از مربیان ، نبود بودجه و اعتبارات ، فقدان اسپانسر و … در عملکرد خودتان بازنگری شود ؟
4- آیا همه این عوامل در گذشته طلایی کشتی ابرکوه ، مهیا بود که امروز فقدان آنها را دلیل افت کشتی عنوان می کنید ؟
5- در یکی دو سال اخیر چه برنامه ای اجرا نموده اید تا امروز به دنبال جواب از آن باشیم ؟
6- چه رایزنی و چه جلساتی در سطح شهرستان و استان انجام شده است ؟ کدام عوامل انگیزشی برای ورود بخش خصوصی و خیرین به کشتی و … مهیا گشته است ؟
متاسفانه در جایی از بی انگیزگی جوانان این دیار از کشتی صحبت شده است ؟!! این بحث کاملا غیر کارشناسانه و بی ربط است ، زیرا به قول آقای طالقانی رییس اسبق فدراسیون ، « کشتی در خـــون این مردم » است . حال لازم است بررسی شود که دافعه ایجاد شده ناشی از چیست ؟ چه سهمی از این شرایط ، مربوط یه مدیریت ورزشی است ؟
ورزش فوتبال : حامیان ورزش فوتبال به دنبال سقوط تیم های شهرستان در مسابقات لیگ برتر استان و منحل شدن تیم های ریشه دار و عدم حضور در لیگ دسته یک ، سرخورده و ناامید شده اند . عواملی همچون بی تدبیری ، عدم برنامه ریزی و فرو رفتن در خواب رویایی ، باعث شده است که امید فوتبال دوستان ابرکوهی از بین برود . حال مسئولین باید پاسخ دهند که برای جلوگیری از فاجعه در فوتبال چکار کرده اند ؟ و در این مورد چه اقدام عملی ( مادی و معنوی ) صورت گرفته است ؟
جمع بندی : آیا بهتر نیست مدیریت ورزش و جوانان به جای دادن آمارهای غیر واقعی ، امید های واهی ، کلی گویی ، وعده های پوچ و ربط دادن هر موضوعی به مسائل سیاسی به دنبال راهکار و فکری اساسی در مورد ورزش شهرستان باشند ؟ آیا چنانچه فردی مسئولیتی قبول کند و نتواند آن را اجرا کند ، ولی همچنان اصرار به ماندن در آن سمت داشته باشد خیانت نیست ؟
از آنجایی که این شهرستان ویژگی هایی دارد که شاید مشابه آن در استان و حتی کشور وجود نداشته باشد ، هرز رفتن آنها گناهی نا بخشودنی در پیشگاه الهی خواهد بود .