پرش به محتوا

نامه مجمع زنان فرهیخته انقلاب اسلامی ایران

نامه مجمع زنان فرهیخته انقلاب اسلامی به دبیر کل سازمان ملل

مجمع زنان فرهیخته انقلاب اسلامی در خصوص جنایات میانمار علیه مسلمانان روهینگیا نامه ای خطاب به دبیر کل سازمان ملل منتشر کردند.

به گزارش قدس آنلاین، متن کامل این نامه بدین شرح است:

جناب آقای آنتونیو گوترش،

دبیر کل محترم سازمان ملل متحد،

خشونت‌های شرم‌آور و فاجعه بار کشتار جمعی و پاکسازی قومی میانمار علیه مردم بی پناه روهینگیایی قلب هر انسان آزاده‌ای را آکنده از درد و اندوه ساخته است.  این مسئله نمونه‌ای دیگر از رنجی است که بر جهان پر از ظلم ما می‌گذرد.  از سوریه و بحرین و یمن و نیجریه و میانمار کمتر جایی را می‌توان یافت که خون انسانی در آن جاری نباشد و آزاداندیشانی که دل در گرو این نهاد بین‌المللی داشته‌اند ناامید و مستأصل‌تر از همیشه همچنان خواهان پایان دادن این جنون جهانی هستند.

بر اساس یافته‌های گزارش دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل که در سوم فوریه امسال منتشر شد جنایات حقوق بشری شرم‌آوری توسط نیروهای امنیتی میانمار علیه مسلمانان روهینگیا به صورت سازمان‌یافته و گسترده به وقوع پیوسته است از جمله تجاوز دسته جمعی جنسی علیه زنان و دختران روهینگیایی، کشتار گسترده و غیر قانونی از جمله کشتار نوزادان و کودکان خردسال، شکنجه و ربودن مردم.

سخنان آقای زید رعد الحسین، کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل بسیار گویاست:

«جنایات بی رحمانه ویرانگری که این کودکان روهینگیایی با آن مواجه شده‌اند غیر قابل تحمل است – چه تنفری می‌تواند فردی را وادار کند نوزادی را که برای شیر مادرش گریه می‌کند با خنجر بکشد؟ و مادر، این کشتار را در حالی مشاهده کند که به وسیله همان مأمورین امنیتی به صورت گروهی مورد تجاوز قرار می‌گیرد – این چه “عملیات پاکسازی” است؟ چه اهداف امنیت ملی می‌تواند به این وسیله برآورده شود؟»

آیا این باعث شرمساری نیست که پس از گذشت بیش از هفت ماه از این گزارش هر روز شاهد وخیم‌تر شدن اوضاع هستیم به طوری که چند روز پیش در 11 سپتامبر 2017، کمیساریای عالی حقوق بشری سازمان ملل آقای رعد الحسین بار دیگر هشدار داد که بحران میانمار “نمونه بارز پاکسازی قومی” است. وضعیت صدها هزار نفری که به اجبار به بنگلادش پناه برده‌اند نیز بسیار رقت‌بار است به طوری که خود حکایت از بحران انسانی دیگری دارد.

از آنجایی که زن محور عاطفه و محبت و رأفت قلمداد می‌شود با کمال تأسف می‌بینیم این حادثه غم‌انگیز به دست زنی همچون آنگ سان سوچی و با یدک کشیدن جایزه صلح نوبل به تصویر کشیده می‌شود!

ما زنان فرهیخته جمهوری اسلامی ایران خواهان سلب این جایزه از آن زن و مجازات وی به عنوان جنایتکار علیه بشریت هستیم چرا که وی حتی حاضر به محکوم نمودن لفظی جنایت علیه مسلمانان روهینگیا نیست و به خاطر همکاری در نسل‌کشی بر اساس کنوانسیون منع نسل کشی مستحق مجازات در محاکم بین المللی است.  آیا چشم‌پوشی از این مسئله ناقوس مرگ جایزه صلح نوبل را نمی‌نوازد؟

از سازمان ملل که مأموریتش به دور از هرگونه تبعیض نژادی، قومی، دینی و ملیتی، حفظ کرامت و حقوق انسانهاست می‌خواهیم برای یاری انسانهای بی‌گناه و برقراری صلح و مجازات مجرم بشتابد. اقدامات فوری سازمان ملل باید از محکومیت صرف فرا تر رفته و به صورت سازمان‌یافته دولت میانمار را تحت فشار بین‌المللی قرار دهد تا به این نسل‌کشی پایان دهد.

در پایان یادآور می‌شود مجمع زنان فرهیخته انقلاب اسلامی ایران از شما خواستار اقدام فوری برای احقاق حقوق بشر مردم مظلوم روهینگیا و مجازات مجرمان می‌باشد.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *